FIERCE
        - Definiția din dicționar
      
      
       Traducere: română 
      
      
Notă: Puteţi căuta fiecare cuvânt din cadrul definiţiei printr-un simplu click pe cuvântul dorit. 
Fierce (?), a. [Compar. Fiercer (?); superl. Fiercest (?).] [OE. fers, fiers, OF. fier, nom. fiers, fierce, savage, cruel, F. fier proud, from L. ferus wild, savage, cruel; perh. akin to E. bear the animal.  Cf. Feral, Ferocity.] 1. Furious; violent; unrestrained; impetuous; as, a fierce wind.
[1913 Webster]
His fierce thunder drove us to the deep.
 Milton.
[1913 Webster]
2. Vehement in anger or cruelty; ready or eager to kill or injure; of a nature to inspire terror; ferocious. “A fierce whisper.” Dickens. “A fierce tyrant.” Pope.
[1913 Webster]
The fierce foe hung upon our broken rear.
 Milton.
[1913 Webster]
Thou huntest me as a fierce lion.
 Job. x. 16.
[1913 Webster]
3. Excessively earnest, eager, or ardent.
Syn. -- Ferocious; savage; cruel; vehement; impetuous; barbarous; fell. See Ferocious.
-- Fierce"ly, adv. -- Fierce"ness, n.
[1913 Webster]