BENIGN
        - Definiția din dicționar
      
      
       Traducere: română 
      
      
Notă: Puteţi căuta fiecare cuvânt din cadrul definiţiei printr-un simplu click pe cuvântul dorit. 
Be*nign" (&unr_;), a. [OE. benigne, bening, OF. benigne, F. bénin, fem. bénigne, fr. L. benignus, contr. from benigenus; bonus good + root of genus kind. See Bounty, and Genus.] 1. Of a kind or gentle disposition; gracious; generous; favorable; benignant.
[1913 Webster]
Creator bounteous and benign.
 Milton.
[1913 Webster]
2. Exhibiting or manifesting kindness, gentleness, favor, etc.; mild; kindly; salutary; wholesome.
[1913 Webster]
Kind influences and benign aspects.
 South.
[1913 Webster]
3. Of a mild type or character; as, a benign disease.
[1913 Webster]
Syn. -- Kind; propitious; bland; genial; salubrious; favorable salutary; gracious; liberal.
[1913 Webster]