BEGET
        - Definiția din dicționar
      
      
       Traducere: română 
      
      
Notă: Puteţi căuta fiecare cuvânt din cadrul definiţiei printr-un simplu click pe cuvântul dorit. 
Be*get" (&unr_;), v. t. [imp. Begot (&unr_;), (Archaic) Begat (&unr_;); p. p. Begot, Begotten (&unr_;); p. pr. & vb. n. Begetting.] [OE. bigiten, bigeten, to get, beget, AS. begitan to get; pref. be- + gitan. See Get, v. t. ] 1. To procreate, as a father or sire; to generate; -- commonly said of the father.
[1913 Webster]
Yet they a beauteous offspring shall beget.
 Milton.
[1913 Webster]
2. To get (with child.) [Obs.]  Shak.
[1913 Webster]
3. To produce as an effect; to cause to exist.
[1913 Webster]
Love is begot by fancy.
 Granville.
[1913 Webster]